, , , , , , , ,

Onze hersenen zijn een oen.

Vanmorgen deed ik de gordijnen open en zag een grauwe lucht en het regende. Een diepe zucht ontsnapte en de eerste gedachte ‘het wordt weer niks vandaag’.

En toen… ping… waarom komt deze gedachte in me op en welke consequentie heeft het?

Hersenen zijn een ingenieus stelsel. We zijn in staat wat we maar willen, te bereiken. Door de juiste mindset, de juiste gedachten en hier acties aan te verbinden.

Hoe verwerken hersenen onze gedachten? Eigenlijk zijn onze hersenen op één vlak een grote oen. Het is wonderlijk maar waar, er is iets wat ze gewoon niet goed doen. Wat niet maakbaar blijkt te zijn in deze maakbare wereld.

Hierover straks meer en je krijgt tips om dit aan te pakken.

 

Die eerste gedachte

Wat gebeurt er nu met die eerste gedachte ‘het wordt weer niks vandaag’? Dit kan een leidende draad door de dag gaan worden. Ik slof naar de badkamer. Kijk in de spiegel, en zie daar de bevestiging van deze gedachte, en stap onder de douche.

De dag gaat verder, ik ben mijn eerste gedachte alweer vergeten. Ik ontmoet mensen, en werk, zet me in en ga door.

Op de weg naar huis kom ik in een korte file terecht en de baan naast me lijkt sneller te gaan. En een razendsnelle trigger ontstaat en ik bedenk ‘zie je wel, het is niks vandaag’.  Thuisgekomen wordt er gekookt, gezellig gegeten en zit ik nog even op de bank.

Kids krijgen ruzie bij het naar bed gaan. Mijn schouders trekken op en vanbinnen begint het te borrelen. Ik val te fel uit naar de kinderen en heb hier ook weer spijt van. ‘Het was toch al niks vandaag’.

Hoe herkenbaar is dit?

 

De eerste keuze

Hoe snel val je ten prooi aan deze wurggreep van je hersenen? De prikkel komt binnen via je zintuigen in je brein (grauwe grijze dag met regen). Dan wordt er een emotie aan verbonden (bah, teleurstelling). Dit zet zich vast ‘het wordt niks vandaag’ en gaat door naar een voorspellend brein die signalen gaat filteren die deze loop gaan bevestigen. De langzame baan in de file, de ruzie van de kinderen laten dit patroon zich herhalen. Dit leidt tot de explosie aan het einde van de dag. En weer bevestiging. En het onderbewustzijn merkt ‘hè,  lekker, mijn systeem ‘snapt’ het weer’.

Oenige hersenen

Hoewel je hersenen voor veel vreugde en vrijheid zorgen, hebben ze geen filter om negatieve gedachten en emoties te filteren en alleen positieve gedachten en emoties door te laten. Dat moet ook niet, omdat er ook een signaalfunctie zit of iets gevaarlijk is of niet.

Hoe fijn zou het zijn dat je brein belemmerende gedachten gewoon wist, en alleen aandacht schenkt aan de gedachten die je daadwerkelijk verder helpen?

Dat doen ze niet. Dus daarin zijn je hersenen een oen. Ze gaan aan de slag met de input die we ze zelf geven. En dus moeten we ze een handje helpen.

Zes tips om je hersenen van die oenigheid af te helpen (en je energie te verhogen):

  1. Verzamel bewijzen. Heb ik hèt bewijs dat als de dag grauw en met regen begint het daarom ook een stomme dag zal worden?
  2. Het is een dooddoener en o zo waar: ‘wat je aandacht geeft groeit’. Dus wanneer ik het grauwe, regenachtige gewoon als een gegeven beschouw, creëer ik ruimte voor andere, positieve of helpende gedachten. ‘Deze dag ga ik een leuke training geven. Dat lukt me en gaat me goed af’, is een mooi voorbeeld daarvan. De aandacht verleggen naar positiviteit verhoogd je energie.
  3. Check-in moment bij jezelf, bewustwording creëren. Bijvoorbeeld door de dag te starten met een meditatie, met lichamelijke oefeningen (yoga oid) of lezen in een inspirerend boek.
  4. Vermijd scrollen op social media, nieuwssites en het lezen van mail bij de start van je dag. Dit zet meestal niet de juiste energie-knop aan.
  5. Schrijf bij de start van de dag je intentie op. Met welke intentie wil ik de dag door? Bijvoorbeeld verbinding, dankbaarheid, vriendelijkheid of bewustwording.
  6. Start de dag met bewegen. Negatieve gedachten krijgen dan ook geen kans en door sport komen gelukshormonen vrij zoals dopamine.
Hoe ziet jouw start van de dag er uit?

Merk je hoe je hersenen nog regelmatig de verkeerde afslag maken naar belemmerende gedachten en -patronen? Laat je nog steeds gedrag zien waar je zelf niet blij meer van wordt? Wil je meer uit jezelf halen en bots je steeds muren op met stemmetjes erin die je vertellen wat allemaal niet luikt? Of het mag niet van … (meestal ben je het zelf).

 

Ik help mensen op een eenvoudige en krachtige manier belemmerende gedachten om te zetten in helpende gedachten zodat jouw dagen vanuit verbinding met jezelf, en daarmee met de ander, verlopen en je vrijuit jezelf kunt zijn.

Wil je hier meer over weten? Neem hier contact met me op.

/0 Reacties/door
, , , , , , ,

Ben jij iemand die sponzige grenzen aangeeft?

Huh? ‘Sponzige grenzen, wat moet ik daar nu mee’?
Toch zijn er veel mensen die dit doen. Sponzige grenzen aangeven. Binnen coaching is één van de meest gehoorde wensen ‘ik wil mijn grenzen leren aangeven’. Voor mezelf opkomen. Assertiever worden.

Allemaal woorden om je eigen territorium te bewaken en te verdedigen.
Net als onze kat. Zodra ze een ‘indringer’ in onze tuin ziet stuift ze er op af. Jaagt de indringer weg (die helemaal niks deed, alleen passeerde), en komt triomfantelijk weer aanlopen.
Zo. Opgeruimd staat netjes…

 

Zeg eens eerlijk, soms zouden we dit ook weleens willen toch? Even lekker achter iemand aan stuiven en wegjagen. Misschien niet letterlijk dan wel figuurlijk.
Waarom doen we dit vaak te weinig? Iemand wegjagen die ons interne territorium schend?
En laten we het keer op keer weer gebeuren? Soort ezel met een steen, je kent het wel.

Een ex maakte van deze sponzige grenzen gebruik door na het verbreken van de relatie mij te gaan stalken. Ondanks dat ik weet dat dit voornamelijk met hem te maken had, had ik hierin ook iets te doen, namelijk mijn ‘gespons’ aanpakken.

 

En waar gaat grenzen aangeven nu echt over? Waarom kunnen mensen het soms heel goed, soms een beetje halfbakken en anderen doen het echt heel slecht? En wat zijn daar de gevolgen van?

Daarover gaat dit blog en de nieuwe training die ik ontwikkeld heb.

 

Wat zijn grenzen?

De encyclopedie zegt: ‘een grens is een denkbeeldige lijn die aangeeft waar een gebied of territorium ophoudt’.
Voor een land, een weiland, een stuk grond of je tuin weet je dit wel. Het is vaak ook duidelijk. Je zet er een hek om heen of een hoge schutting en gaat er achter zitten. Zo, dit stukje ‘land’ is van mij.
Een ander mag niet zomaar op jouw land of in je tuin komen. Daar hebben ze toestemming voor nodig. En als iemand dit dan toch zonder toestemming doet, doen we net als de kat, iemand wegjagen. Vriendelijk of onvriendelijk.
Het programma ‘de Rijdende Rechter’ zit er vol mee. Mensen die angstvallig hun territorium bewaken omdat ze vinden dat de buren daar overheen gegaan zijn. In welke vorm dan ook.

 

Hoe zit dit met je eigen interne grenzen?

Hier staat geen bordje of schutting. Vaak vinden we het heel normaal dat de ander maar moet aanvoelen of weten waar voor jou de grens ligt.
En als deze geschonden wordt zonder jouw toestemming kan dit grote gevolgen hebben, of zelfs trauma opleveren.

Eind vorig jaar mocht ik op een themabijeenkomst spreken over grenzen aangeven. Met een prachtige groep van zo’n 20 vrouwen uit verschillende culturen ben ik in gesprek gegaan over wat ‘je eigen grenzen aangeven’ nu werkelijk inhoudt.
Welke gevolgen heeft het als je zelf wel of niet je grenzen aangeeft? En op welke manier geef je een grens aan?

 

Hoe laat je aan de ander weten dat jouw grens bereikt is?

Nina W. Brown (auteur en hoogleraar counseling aan de universiteit in Virginia) heeft de volgende manieren beschreven:
Je kunt zachte grenzen aangeven. Dan vind je het moeilijk om voor jezelf op te komen. Het gedrag van de ander praat je makkelijk goed, zelfs als dit schadelijk is voor jou als persoon. Ook kunnen mensen jou makkelijk ompraten voor klussen, dat je achteraf weleens denkt ‘hoe komt het dat ik dit nu weer aan het doen ben, terwijl de ander…’ vul maar in. Je hebt je weer om laten praten.
Rigide grenzen lijken dan een soort van oplossing. Maar je wordt moeilijk toegankelijk. Dit straal je fysiek uit en ook emotioneel. Het kan zelfs zo zijn dat je voordat iemand in de buurt komt, je al aan het ‘bijten’ bent (dit kan ontstaan na trauma’s in het verleden).
En dan die sponzige grenzen. Waar ligt jouw grens eigenlijk? Soms dichtbij, dan weer verder weg. Aantrekken, afstoten. Ene keer zeg je stop, de volgende keer buig je makkelijk mee. Je bent onzeker hierin.

En dus leerde ik om flexibele grenzen aan te geven. Ik bepaal zelf wat of wie ik binnen laat en vooral, wie niet. Ik prik door mooie praatjes en ompraterij heen. Tenzij het iets is wat ik zelf graag wil.

In mijn nieuwe training ‘Vrijuit jezelf laten zien’Vrijuit jezelf zijn help ik mensen die over zich heen laten lopen, te strak grenzen aangeven, voor karretjes gespannen worden of onzeker zijn in wat ze nu wel of niet goed vinden, verder naar bewust ervaren wat of waar jouw grens ligt en hoe je dit op een sterke en toch flexibele manier helder kunt aangeven aan de ander.

De training ‘Vrijuit jezelf laten zien’, vind je hier.

/0 Reacties/door
, , , , ,

Confronteren, hoe doe jij dit?

Ze heeft een prachtig doel. ‘Ik wil graag meer mijn eigen keuzes maken zonder dat ik steeds rekening ga houden met de mening van mijn vader’. Na de dood van haar moeder, ze was zelf 18 toen, is ze in die rol naast haar vader gaan staan. Inmiddels 33, met een baan en een eigen huis, had ze nog steeds een kamer bij haar vader thuis waar ze meerdere dagen per week logeerde. Hoewel dat thuis voelde, en haar eigen huis als logeren.

Heb jij lef genoeg?
Durf jij, in het belang van de groei van je coachee, te confronteren met wat je ziet, hoort en/of voelt?
Zie je echt de patronen waar je coachee zich iedere keer weer in terugtrekt, uit veiligheid? Patronen die juist averechts werken op het doel wat je coachee heeft.

Onder het mom van ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’, dit blog geschreven. Je bent het namelijk je coachee ‘verplicht’ om hem of haar het inzicht te geven van het niet-functionele gedrag.
Het is een onderwerp dat in vele coach intervisies direct of indirect terug komt. ‘Mijn coachee wil vanalles maar zet geen stappen, hoe coach ik daarop’? ‘Als empathie, begrip, inzicht en doen niet (genoeg) werkt, wat heb ik dan nog voor mogelijkheden om mijn coachee op weg te helpen’?

Ze twijfelt over haar baan als administratief medewerker bij een middelgrote organisatie. Haar droom is zich spiritueel verder te ontwikkelen en in die richting meer kunnen betekenen voor anderen. Haar vader keurt dit zweverige gedoe af en vindt dat ze voor zekerheid moet gaan met haar vaste baan. Zelf is ze hier ongelukkig. Ziet geen uitdaging meer en wil verandering Voelt dat ze stil staat. Maar durft geen keuzes te maken. Wat als haar vader gelijk heeft? Wat als ze dan minder tijd zou hebben om voor hem te zorgen?
Dit traject heeft haar al veel inzichten gegeven welk gedrag ze is gaan laten zien na het overlijden van haar moeder. En welke consequenties dit heeft voor haar. Ze heeft een plan gemaakt hoe ze haar spirituele kant kan gaan ontplooien. Maar ze komt niet tot actie.

Elke coach die een goede, inhoudelijke coachopleiding heeft gehad, kent het respectvol confronteren. Dit leer je ook in de Allround coachopleiding bij #Balansgroep.
Hoe komt jouw coachee in beweging?
Confronteren is een waardevolle coachvaardigheid. Je coachee zelf haar eigen, niet werkende gedrag laten zien, zodat er een ander pad gekozen kan worden. Een spannend pad, dat waarschijnlijk wel. Maar wel het pad dat iemand juist verder brengt naar haar doel.

Goede coaches weten dit. En toch blijkt het zo moeilijk om te doen. Het kan buiten je eigen comfort liggen. En komt het in vele intervisies weer terug. Niet werkend gedrag waar de coachee last van heeft. Of gedrag van de coachee waar jij als coach last van krijgt. Beiden zijn goede redenen om te confronteren.

Als je iemand confronteert, spiegelt of provoceert (kom ik in een volgend blog op terug) gaat dit altijd vanuit respect en verbinding.

Wat is jouw beste confrontatie tip?

In mijn coachpraktijk help ik mensen die hun leven ogenschijnlijk best op de rit hebben, maar innerlijk voelen dat ze meer of anders willen en kunnen. Ik help mensen dit verder te ontdekken en ontwikkelen en daadwerkelijk in actie te komen zodat je gewenste doelen ook echt behaald worden.
Ik ben Gerdien Keizer en NOBCO geaccrediteerd coach Practitioner.

#stromingengroei #confronteren

/0 Reacties/door
, , , , , ,

Wat helpt echt om stress te verlagen?

De noodzaak van bos om stress te verlagen

Ik heb je geschreven over de dag in de Bush die ik gister gepland had. Op naar Burgers Zoo met de kinderen. Prachtig park, geweldige dieren.

Maar wat is er nou zo belangrijk aan planten en bomen om je heen? En dieren? En hoe helpen zij stress te verlagen?

Heb je het vorige blog gemist? Lees het hier: HSP en overprikkeling?

Je merkt dat je:
– Regelmatig stress gevoel herkent. Soms ook bij ogenschijnlijk onbenullige dingen.
– Bewust bent van je hartslag en bemerkt dat deze makkelijk omhoog schiet.
– Een te hoge bloeddruk hebt.
– Moeilijk concentreert of bent snel uit concentratie.
– Meer en beter wilt slapen.

Je wens is dat je gezonder bent. Meer rust in je hoofd, en je lijf. Concentratie beter kunt vasthouden en dat je lekker slaapt.

Fytociden

Even kort door de bocht. Wetenschap heeft aangetoond dat planten een natuurlijke gifstof afscheiden om zichzelf te beschermen tegen verrotting, schimmels en bacteriën. Via groenten eten, maar ook bomen laten fytociden los.

In diverse onderzoeken is gezien dat fytociden een heel gunstig effect hebben op ons.
– Het verlaagd het cortisol gehalte (stress hormoon)
– Verlaagt de hartslag
– Werkt bloeddruk verlagend
– Dit werkt gunstig op de concentratie
– Je gaat beter slapen.

Om stress te verlagen eet je groente en zoek je groene bomen en planten op.

Dieren

Terwijl ik in Burgers Zoo rondliep en de dieren observeerde besefte ik dat dieren geen stress vanuit zichzelf, vanuit verwachtingen, opbouwen. Ze kennen stress wanneer ze zich bedreigd voelen. Of ze worden niet goed behandeld (is ook bedreiging).
Mensen leggen zichzelf vanalles op. Moeten aan verwachtingen voldoen van zichzelf. Dat geeft stress. Herkenbaar?

Ik observeerde de giraffen. Zij lopen heel mindfulness. Rustig en recht op hun doel af. Leeuwen bijvoorbeeld hebben een standaard dagelijkse routine. Jagen en slapen/rusten worden afgewisseld in dagelijks dezelfde volgorde. Ze wijken hier niet vanaf.

Angst

Dieren krijgen angst/stress wanneer het ook echt nodig is. Wanneer ze dreiging voelen op welke manier dan ook. Je krijgt een vlucht, vecht of bevries reactie.
Mensen hebben dit systeem ook. Dat weten wel. We kennen eigenlijk geen dreiging meer. We komen meestal geen echte beren op de weg tegen, we zetten ze er figuurlijk zelf neer. Echter maken we op één of andere manier wel stress aan.

Het maakt een vlucht, vecht of bevries reactie aan op momenten zoals bij (dreigende) ongevallen of wanneer je in een dreigende situatie thuis zit. Dit is functioneel. Je moet jezelf redden of gered worden uit de situatie waar je in zit.

Niet functionele angst

Wat nu als de angst die in je opkomt helemaal niet functioneel is? Je voelt stress of angst terwijl er geen levensgevaar is. Dit gebeurt helaas veel. We maken onze eigen gedachten of ideeën over wat angstig zou moeten zijn. En ons lichaam maakt stress hormoon aan.

Maar we zitten er regelmatig naast. Wees eerlijk, vaak merken we angst over dingen die niet direct levensbedreigend zijn. We zien een beer op de weg, die er niet letterlijk is.
Dus het idee van een figuurlijke beer, die er niet feitelijk is, maakt dat het stress hormoon als een rollercoaster vrij kan rondrazen door ons lichaam en geest.

Wat doe je om de stress te verlagen?

Ga de natuur in

Maak een boswandeling. Fiets door de duinen. Doe yoga in de tuin waar veel groene planten staan. Loop door het park. Wat je doet is niet zo belangrijk zolang je dit op regelmatige basis inbouwt in je week/maand.

De levende planten zorgen voor rust in het hoofd en contact met je lijf.

Neem een bos-bad

Beleef echt je boswandeling met je zintuigen. Kijk, luister, voel, ruik de geuren. Als je bramen tegenkomt als ze rijp zijn, kun je het bos ook proeven. Of in het najaar de beukennootjes.

Schrijf op welke inzichten de wandeling opgeleverd heeft.

Zelf vind ik het prettig om met een schrijfboek en pen de natuur in te gaan om ter plekke dat te schrijven wat in me opkomt. Het geeft houvast aan je gedachten.

Zie je gedachten als wolken

Je gedachten kun je in wolken schrijven. Deze wolken gaan weer voorbij. Dit maakt het makkelijker om gedachten en gepieker los te laten.

Telefoon op vliegtuigstand

Zet je telefoon op vliegtuigstand wanneer je het bos of de natuur in gaat. Anders kun je net zo goed niet gaan. Je helpt de echte beleving om zeep. En dat is zonde van je kostbare tijd.
Deze tijd in het bos levert alleen echte stress vermindering op als je daadwerkelijk er helemaal bij bent.

Lees goede boeken

Ik lees graag buiten. Dit blog is gebaseerd op het boek ‘Shinrin-Yoku’ van Miralles/García. Zij schreven o.a.. ook ‘Ikigai’ en ‘Vind je Ikigai’. Heerlijke boeken om onder een boom te lezen. Er zijn zoveel goede boeken te vinden over onderwerpen die je aanspreken. Die je verder helpen. Zoek, vind en lees.

Dagelijkse routine

Maak het jezelf makkelijk en maak van je leven een systeem. Voorspelbaar maar daardoor overzichtelijk. Je raakt geen energie kwijt aan overdenkingen en afwegingen maken of keuzes die je moeilijk vindt. Weet wat je wil en hoe je het wilt.

Welke tips gebruik jij om je stress niveau te verlaten en je concentratie te verbeteren?
Ik ben benieuwd. Wil je dit delen?

Meer inspiratie

Download hier het gratis E-boek: HSP in de jungle. Over de overprikkeling bij (hoog)sensitiviteit

HSP en overprikkeling?

Introductiesessie PSYCH-K®

Stress loslaten met PSYCH-K

/0 Reacties/door
, , , , , , , , ,

HSP en overprikkeling?

HSP en overprikkeld?

Je loopt rond, misschien door de stad, misschien ben je thuis of op je werk. Mensen zijn om je heen. Geluid van apparatuur, muziek bij de buren of uit een winkel, geroezemoes wat je net niet kunt verstaan. Er gebeuren dingen om je heen waar je geen zeggenschap, regie of controle over hebt.

En je voelt de spanning toenemen. Het gaat je gedachten beheersen. Je kunt je slechter concentreren. Het is hartslag verhogend. Je hoofd voelt vol.
Maar je hebt geen controle over deze omgeving.

Stop

Hoe fijn zou het kunnen zijn als je dit even ‘stop’ kunt zetten. Tegen iedereen kunt roepen ‘hou nou eens op!’. Zet de apparatuur uit.
Wenselijk, maar niet (altijd) reëel. Ik weet het.

Vaak drukken prikkels op een inwendige knop die een link maakt naar gedachten die een stress reactie tot gevolg hebben. Dit gebeurt onderbewust. En als HSP weten we dat prikkels intenser binnen komen, langer nodig hebben om verwerkt te worden en dieper verwerkt worden.

Soms is het idee van prikkels die zouden kunnen ontstaan al genoeg om stress reacties te laten ontstaan. Een angst voor de (over)prikkeling.
Zelf had ik dit gisteravond hier op de camping. Op ons veldje kwam in het laatste huisje wat nog niet bezet was, een groepje jongeren aan. Direct leg ik de link met geluidsoverlast, omdat ik daar heel sterk met stress op reageer.
De geluidsoverlast gebeurde ook. Muziek en gelach en te luid gepraat. Natuurlijk snap ik het, ben ook jong geweest, maar toch stoorde het mij enorm. Ik voel het onder mijn huid en ontspanning lukt niet. Zoals dat in het verleden ook spanning op leverde.

Verbinding met het moment

Totdat ik in het hier en nu blijf. Me kan verbinden met het moment waarin ik nu ben. Ik zat in mijn bed met doorzak matras, lekker warm. Het geleende boek van de bib aan het lezen. ‘Shinrin-yoku’ van Miralles/García. Een boek over de positieve invloed natuur, bos, groen op onze mentale gesteldheid. En hoe dit invloed heeft op onder onderhuidse spanning.

En ik bleef in het hier en nu en bedacht dat we morgen door het bos op de Veluwe gaan wandelen. Ik hoorde het geluid van de buren niet meer besefte ik later. Ik verbond met het moment waar ik in was. En daarmee sloot ik de ongewenste prikkels buiten.

Het resultaat was dat ik heerlijk in slaap kon vallen met de gedachte aan de komende wandeling in het bos.
Vanmorgen om 9u werd ik wakker. Pas om 12u ging bij de buren de deur open en kwamen er 3 jonge dames met verwarde haren tevoorschijn. Het heren bezoek van gisteravond was weg? We konden er wel om lachen….

Hoe wapen jij je tegen overprikkeling?

Wil je hier meer over lezen?

Download hier het gratis E-boek: HSP in de Jungle (van prikkels). En lees tips hoe overprikkeling de baas te blijven.

Een tollend hoofd? 6 tips voor rust in het hoofd.

HSP? Een waardevol schema voor balans en persoonlijke groei.

Ben jij ondernemer en hoogsenstitief?

 

/0 Reacties/door
, , , , ,

Help! Ik zit mijzelf in de weg.

Zit jij ook jezelf in de weg?

Mag ik je een vraag stellen? Regeert het leven jou, of heb jij de regie over je leven?

Het is weer 6 uur in de ochtend. En ik ben eigenlijk heel trots op mijzelf. Het is weer gelukt om zo vroeg achter mijn computer te zitten en te werken aan mijn praktijk.
En vooral is het gisteravond gelukt om op tijd naar bed te gaan.
Waarom zo vroeg? Omdat dit de rustige uren in huis zijn. Straks mogen de kids weer wakker gemaakt worden om naar school te gaan.

Ik weet nog goed de tijd van te laat naar bed gaan en te laat er uit komen in de ochtend. Dit heeft de hele dag het effect van een onderhuids stress gevoel. Je loopt de hele dag ‘achter’. In de ochtend neem je je voor om op tijd naar bed te gaan en in de avond doe je het gewoon niet. Frustratie gevoel in de ochtend omdat je in de avond niet de ‘guts’ had om gewoon op te staan en te gaan slapen.
Een patroon wat je je aangeleerd hebt. Waarmee we onszelf saboteren om op weg te gaan naar dat leven waar we deep down naar verlangen.

Gevolgen

Op meerdere vlakken in mijn leven herkende ik zelfsabotage. Te laat naar bed, te laat er uit. Bank hangen in de avond. Chips en chocola. Met mijzelf afspraken maken en het niet doen. Allerlei creatieve ideeën in mijn hoofd, en vaak ook opgeschreven, maar vervolgens niks opstarten. Of wel opstarten maar niet afmaken.
Alsof ik aan een waslijn hang en mee wapper in de wind vanuit de richting waar hij op dat moment uit waait. Oostenwind? We gaan rechtsaf. Westenwind? We gaan linksaf. Zie je het voor je?

Gevolg was frustratie, stress, laag zelfbeeld, onzekerheid, opbloeien van perfectionisme, schaamte, jezelf niet (meer) leuk vinden, willen verstoppen.
Wie herkent dit ook?

Jezelf dwars zitten.

Hoe doe je dat? Hoe kom je erachter wat je eigen ‘bottleneck’ is? Of de steen in de trechter die voorkomt dat het kan blijven stromen?

Daarvoor gaan we samen verder kijken dan deze patronen. Dit kunnen we zelfsabotage noemen. Mensen kunnen zichzelf echt dwarszitten, saboteren, om echt te gaan leven. Om de dingen te doen die ze echt graag willen.

Waarom doen we dat niet?

Er zijn zoveel redenen waarom zelf saboterend gedrag blijft bestaan.
Het kan zijn dat je persoonlijkheid uit contrasten bestaat. Ik merkte dat ik heel verlegen was in de buitenwereld, maar eigenlijk ook heel graag in het middelpunt wilde staan. En mijn gedrag verlegen was, maar mijn mind heel vrij en open.

Herken je jezelf als perfectionistisch? En merk je dat je ook heel slordig kunt zijn? Als kinderverpleegkundige was ik heel perfectionistisch. Als ik mijn zorg niet goed afgerond had, gaf ik mijzelf op mijn kop. Thuis was ik een sloddervos. Alsof alle energie al ‘opgegaan’ was aan het perfectionistische werk, waardoor ik thuis geen energie meer had om op te ruimen.

Ik ben een kei in het opstarten van dingen, maar ik maakte het niet af. Laat het liggen. De drive om iets af te maken lijkt ineens weg. Zo’n project blijft me in het hoofd achtervolgen ‘moet ik nog iets mee’. Maar de actie om het ook echt af te maken, komt niet. Die actie gebruik ik weer voor een volgend project.

Wat kan de oorzaak zijn van het maar herhalen van patronen die ons dwars zitten?

1. Overtuigingen die we meegekregen hebben in ons leven.

Door opvoeding, school, vrienden, collega’s etc. krijgen we allerlei meningen en ervaringen mee. Hiervan worden eigen waarheden gemaakt die als een wetboek neerschreven worden in ons onderbewustzijn.
In alles wat we doen, doen we 95% onderbewust (maar 5% is bewust)! Het meeste handelt dus vanuit ons onderbewustzijn.
Een voorbeeld: ik ben ondernemer, heb een praktijk. Op de middelbare school ben ik gepest. En als jong volwassene gestalkt. Twee redenen om bij mij de overtuiging dat het veiliger was om ‘niet gezien’ te worden. Nu ik een praktijk heb, is het essentieel om gezien te worden. Geen zichtbaarheid, geen mensen die me vinden zodat ik ze verder kan helpen. Het omzetten naar de overtuiging: ‘Ik ben veilig als ik zichtbaar ben’ is heel waardevol geweest voor mij.

2. Als je je herkent in dit blog, zou het heel goed kunnen zijn dat je een overlever bent.

Overlever

Uit onderzoek is gebleken dat in de baarmoeder 10% van de zwangerschappen begint als twee- of meerling. Terwijl maar zo’n 1,5% ook echt als twee- of meerling geboren wordt. Tijdens de zwangerschap overlijden er dus embryo’s of foetussen. Helaas is dit een beslissing van Moeder Natuur.
Althea Hayton was de onderzoeker op het gebied van deze overlevers, de ‘womb twin survivors’, of te wel ‘Alleengeboren Tweelingen’ (helaas is zij overleden). Zij zag dat de overlevers hiervan, de Alleengeboren Tweeling of -Meerling, karaktereigenschappen heeft die alleen deze groep mensen herkent. Wanneer mensen deze eigenschappen in zichzelf herkennen vallen vaak alle puzzelstukken in elkaar. Mensen voelen zich vaak ‘anders dan anderen’, van jongs af aan al.
Herken je je in dit blog? Lees dan hier meer over deze eigenschappen.

3. Zelfsaboterend gedrag kan erg hardnekkig zijn bij Alleengeboren Tweelingen of -Meerlingen. Door het verlies van een broertje of zusje in de baarmoeder, is het heel goed mogelijk dat iemand ‘niet op zijn eigen plek gaat staan’. Door wisselende identificatie met de overleden broer of zus worden eigenschappen gezien die wisselen. Zoals perfectionisme op het ene vlak van ons leven, en slordigheid in het andere. Mensen herkennen dat ze zich zelf dwarszitten door schadelijk gedrag (verslaving, overeten, te weinig rust, uitstelgedrag) terwijl ze dat op andere momenten weer zo loslaten. Het gaat een tijdje goed, en ineens is daar weer die valkuil. Zelf herken ik dit zeer zeker.

Alleengeboren Tweeling of -Meerling

Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit leest en denkt ‘waar gaat dit over’? Wat is dit nu weer voor ‘verklaring’? Het is natuurlijk helemaal ‘in’ om allerlei verklaringen voor ons eigen gedrag en onze eigen valkuilen waar we steeds weer intrappen te bedenken als een soort ‘ziekte’ waar we aan leiden. Zo, etiket erop en klaar.
Maar zo werkt het niet.

In mijn praktijk heb ik dit fenomeen al vaker vertelt aan mensen. Omdat ze hun keuzes, hun onzekerheden en daarmee hun eigenschappen beschreven. Deze pasten naadloos in wat er over Alleengeboren Tweelingen beschreven wordt.
Die keer dat een coach mij dit uitlegde, ging de wereld eindelijk voor mij open. Ik voelde me euforisch, zo blij. Eindelijk begreep ik waarom ik me altijd ‘anders dan anderen’ voelde. Waarom ik andere mensen zo goed aanvoelde en daar zo moe van werd. Ik begreep dat daar mijn saboterende gedrag vandaan komt. Waarom ik moeite heb met ordenen, geen afscheid kan nemen van dingen of mensen (er zijn ook mensen waarbij afscheid nemen van een dier meer impact heeft dan afscheid nemen van een mens). Terwijl verlies wel een thema lijkt in het leven. Al jong heb ik met verlies moeten dealen. Mijn zus, opa’s, oma’s allemaal in (jong) pubertijd. De scheiding van mijn ouders.

De definitie zoals deze geformuleerd is in het Nederlands door Aranka Reeuwijk, schrijfster van het boek ‘Ik wou dat ik twee hondjes was, dan konden we samen spelen’, over Alleengeboren Tweeling of -Meerling wordt omschreven als:
Een Alleengeboren Tweeling is getuige is geweest van het verlies van zijn of haar tweelingbroer of -zus in de baarmoeder, tijdens de geboorte of kort na de geboorte.
Dit kan ook voor meerlingen gelden. Mensen die als tweeling geboren worden, maar in de baarmoeder met drie of zelfs vier begonnen zijn.

Kenmerken van Alleengeboren Tweeling of -Meerling (AT).

Ben je nieuwsgierig of jij ook een Alleengeboren Twee- of Meerling zou kunnen zijn? Of weet je dit en ben je op zoek naar meer informatie? Lees hier meer over de kenmerken van Alleengeboren Twee- of Meerlingen.

Ja, en nu?

Leuk dat er een ‘verklaring’ is, maar wat kan ik daar nu mee?
Goede vraag.

Ervaar jij liefde voor jezelf? Kun je jezelf vertrouwen? Door je aan je eigen afspraken te houden, kun je jezelf vertrouwen. De afspraken die je met jezelf hebt gemaakt, ook echt nakomen met en voor jezelf. Kun je jezelf vertrouwen, dan ontwikkel je zelfvertrouwen.

Heb je echt connectie met anderen? Gedachten zoals ‘ik mag bestaan’ zijn belangrijk. Dat is de basis van ons bestaan. Ook de overtuiging ‘ik mag er zijn’ is essentieel. In de praktijk merk ik dat mensen met deze gedachten worstelen. Dit zijn gedachten vanuit je fundament. Als er gedachten zijn ‘ik mag er niet zijn/bestaan’ dan heeft dat gevolgen op hoe je met anderen omgaat en heeft effect op hoe anderen met jou omgaan. Hoe ze je benaderen en hoe mensen naar je luisteren of je zien (of niet).

Zijn dit wensen voor je? Of misschien herken je het in mensen om je heen?

Waar de meeste AT’ers behoefte aan hebben is liefde voor zichzelf vinden, helderheid en overzicht. De kracht vinden om goede beslissingen te nemen en hier vertrouwen in te hebben.
Zichzelf en de eigen persoonlijkheid leren kennen.

Ok, hoe ga ik dit aanpakken?

Er zijn zeker goede tips om hiermee zelf aan het werk te gaan.

Het belangrijkste wat je zelf kunt doen is dagelijks bijhouden wat wel goed gegaan is vandaag.
Beantwoord dagelijks de volgende vragen en schrijf ze op:
– Wat ging er goed vandaag?
– Waar ben ik dankbaar voor?
– Welk leermoment had ik vandaag?
– Hoe ga ik het morgen doen?

De dag afsluiten met een affirmatie zoals ‘ik dank deze dag waarin ik de mooie dingen om mij heen mocht zien en voelde dat ik leef’. Je hebt zelf vast andere woorden die bij jou passen. Helemaal prima. Maak er je eigen affirmatie, overdenking van.
Sluit de dag af met dankbaarheid voor je leven.

Ik wil echt af van mijzelf dwars zitten

Wanneer je klaar bent met de sabotage van jezelf, raad ik je aan een goede coach te zoeken die ook ervaring en kennis heeft op dit gebied. Door deze persoonlijke begeleiding en de commitment die je zelf hieraan geeft, ben je in staat sneller te groeien en ontdek je je eigen persoonlijkheid en vooral zelfvertrouwen, rust, helderheid, overzicht en kun je de regie van je leven in handen nemen.

Ook als je denkt, het gaat best goed over het algemeen, maar er zijn toch nog stukken in mijn leven die ik beter zou willen, zoek een goede coach.
Je bent het waard om verder te mogen gaan. Om mooie dingen te gaan doen. Om te laten zien wie je werkelijk bent.
Leven in plaats van overleven.

Wie herkent dit? Wil je dit delen om anderen te kunnen inspireren?

Meer interessante artikelen:

Staan we wel op onze eigen plek? 

4 tips om vastzittende patronen aan te pakken.

Klik hier voor gratis download– E-boek over (hoog) sensitiviteit en je staande houden tussen alle prikkels die op je af komen.

/0 Reacties/door
, , , , , ,

Hoe vier jij je verjaardag als je (hoog) sensitief bent?

Het is 5.30 en mijn wekker gaat. Met een half oog open zie ik aan het licht wat door de gordijnen schijnt dat de zon ook wakker is.
Welke dag is het en waarom heb ik een wekker gezet vraag ik me nog half slapend af. O ja, het is mijn verjaardag! Ja, echt, ik ben jarig.
Inmiddels beter wakker ga ik naar beneden en achter mijn laptop zitten om dit verhaal op te pennen.

Mijn ideale verjaardag begint dus met vroeg opstaan om een blog te schijven over verjaardag vieren.

Wie verzint nu zoiets?

47 jaar geleden werd bij mijn geboorte ook mijn hoogsensitiviteit geboren. Prima eigenschap, maar wel met een paar eigenaardigheden.
Op mijn verjaardag raak ik snel overprikkeld, voel ik een leegte diep in mij en ben ik ook weer blij als ‘the day after’ aanbreekt (morgen dus).
Ik zou me weleens ongecompliceerd jarig willen voelen zonder al die bij-gedachten. Begrijp je wat ik bedoel?

We zijn geconditioneerd. En wat is daar mis mee?

‘O ben je jarig? Wanneer vier je het? Groot feest? Veel mensen?’ En je zit met een huis vol mensen (in een kring) taart eten, koffie drinken. Later een borrel en een zoutje. En daar is niks mis mee, typisch Nederlandse verjaardag.
Maar is dit wel jouw manier?
Als jarige sta je in de keuken, zorgt dat iedereen te drinken en een hapje heeft. ‘Kom je erbij’ wordt geroepen. ‘Ja, straks, nog even de hapjes op een schaal’ roep je. Je vindt het prima zo. In de keuken, even buiten de mensen en vooral buiten de prikkels en sfeer die dat geeft.

Is dit wel jouw ideale verjaardag? Is dit de verjaardag die jou blij maakt? Eerlijk.

Eenzaamheid op je verjaardag.

Huh, wat? Eenzaamheid terwijl er zoveel lieve mensen speciaal naar jouw verjaardag zijn gekomen? Herken je het, als je het toegeeft? Dat je je eenzaam voelt op je verjaardag. Of een sterk gemis ervaart? Zonder dat je precies begrijpt waarom. Ik herken het.
Een soort inwendige leegte. En ineens zou je willen dat iedereen op

je verjaardag weg ging. Dat je gewoon met jezelf kunt zijn. Of je eigen gezin. Maar meer niet.

Dit is wat een verjaardag vieren ‘zwaar’ kan maken. Omdat je weet dat dit gevoel weer boven komt.

Er zullen mensen zijn die denken: waar gaat dit over? Het misschien wel ‘zielig’ vinden. Advies voor hen is om wat anders te gaan doen. Dit blog is niet voor jou geschreven.

Mensen die net als ik, ook (hoog) sensitief (HSP) zijn, herkennen dit. Soms bewust en soms komt nu de herkenning omdat ze erover lezen.

Wat is jouw betekenis van jouw verjaardag?

Hoe wil jij graag je ideale verjaardag vieren? Heb je daar weleens over nagedacht?
HSP beleven prikkels intenser. De prikkels om ons heen (licht, geluid, geur, warmte/kou, en vooral sfeer) komen harder binnen. We hebben meer tijd nodig om ze te verwerken. En zelfs als de verjaardag over is, beleven we deze nog door. De positieve sensaties, maar ook vooral de negatieve twijfels. Een verjaardag is vol prikkels.

Zou je dit wel uit willen zetten?

Paar tips voor een verjaardag met regie, overzicht en bij jezelf blijven.

Tip 1: Bedenk van tevoren hoe jouw ideale verjaardag eruit ziet

Ja echt, je mag gaan dromen. 4 weken voor je verjaardag ga je zitten met je ogen dicht. Liefst in de stilte. Haal een paar keer rustig en bewust adem.
En stel jezelf de vraag hoe jij jouw ideale verjaardag wilt vieren? Alleen, met je gezin, met de hele familie erbij of liever op het strand of in een hutje op de hei met weinig mensen om je heen?
Vul het eens in. Ik ben benieuwd. Wil je het delen? Jouw ideale verjaardag? Schrijf het op in de comments en wees een inspiratie voor anderen.

Tip 2: Bereid je goed voor

Een verjaardag met regie betekent een hele goede voorbereiding. Precies weten hoe en wat je wilt. Kies je voor een verjaardag met familie en vrienden? Weet wat je wanneer wilt serveren. Exact. Dus geen koelkast vol keuzes en misschien vinden ze dit lekker en eventueel heb ik dat nog achter de hand. Hoe minder keuzes ik hoef te maken op de dag zelf, hoe meer regie.

Kies je voor een verjaardag zonder deze lieve mensen. Bereid je antwoord voor op de vragen en opmerkingen waarom jij je verjaardag anders viert. En blijf bij je standpunt. Helder en duidelijk.

Ik zit in de weken na mijn verjaardag lekker rustig met een vriendin te lunchen en met de andere vriendin in de tuin te kletsen. Voor mij prettiger dan iedereen tegelijk op mijn verjaardag te laten komen.

Tip 3: Voel je vrij en geniet!

Je hebt het weer gefikst. Je bent een jaar verder en hopelijk in goede gezondheid. Vier je leven. De mooie dingen die je doet.
Zet intenties voor je volgende levensjaar. Wat wil je het komende jaar doen, leren, bereiken, wensen. Hoe ziet volgend jaar jouw verjaardag er uit?

Mijn verjaardag valt volgend jaar op zondag. Dan mag ik uitslapen van mijzelf. Ik ben dan een verdiepende opleiding aan het afronden. De opleiding waar ik dit jaar mee ga beginnen.

Voor nu ga ik afsluiten. Mijn vader is gisteren 75 geworden en we vieren vandaag samen onze verjaardag. Met het eigen gezin. Mijn broer en ik met ons gezin en mijn moeder en haar vriend. Gezellig buiten in de tuin. En ik voel me veilig. Het kan gemoedelijk, zodat het ook niet erg is als de broodjes wat later op tafel staan.

Hele fijne dag allemaal en ik ben nieuwsgierig naar jullie verjaardag ervaringen.

Meer lezen?

Wil je je verstoppen achter hoogsensitiviteit? 

Prestatiestress of faalangst overwinnen?

Meer tips voor HSP in de jungle van het leven? Download hier het gratis E-boek. Hoe je de prikkels de baas blijft. Een leven in rust en regie.

/0 Reacties/door
, , , , , , ,

Een tollend hoofd? 6 tips voor rust in het hoofd.

Bij gebrek aan gegevens gaan we altijd ons eigen verhaal verzinnen (Brené Brown)

En in deze tijd van onrust en onzekerheid komt er veel informatie op ons af en wie heeft nu gelijk, en waar doen we goed aan? Dit geeft onrust in het hoofd, terwijl we naar rust verlangen.

6 tips om een tollend hoofd rustig te krijgen

Velen van ons zijn op zoek naar onze ware zelf. Ook ik. Mensen weten waar ze naar zoeken. Vele anderen zoeken wel naar ‘meer’, maar hebben geen idee wàt ze nu werkelijk zoeken.
Het proces, de tocht zelf, is mooier en meer waardevol dan het eindpunt. Een mens is gemaakt om te blijven ontwikkelen. Stilstaan in onze eigen ontwikkeling is tegen natuurlijk. Als we dat doen maakt het ons vaak letterlijk ziek.  We verlangen naar rust in ons hoofd.

Waar zijn we?

Kijk hoe we als jagers en verzamelaars ooit begonnen en waar we nu zijn. Dat kan alleen door mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken en leven met de vraag ‘hoe kan het wel bereikt worden’? ‘Hoe kan ik de wereld dienen met mijn talenten’?

Waarom zetten we onszelf dan vaak stil? Geen energie is de meest gehoorde reden. Het heeft toch geen zin, niemand luistert. Ik kan geen verschil maken.

Waar word je hart blij van? En kun je daarmee iets betekenen voor anderen? Door je blije zelf te zijn, je talenten te delen, trek je dit ook aan. Krijg je rust in het hoofd, en komen mogelijkheden op je pad. Daar geloof ik in.

Onze eigen verhalen

Maar we vertellen onszelf verhalen. In de zoektocht naar onze ware zelf horen we bijvoorbeeld verhalen over onze familie ‘die niet zoveel bereikt heeft, dus jij zult dat ook niet kunnen’. Het verhaal in mijn familie is dat we ‘niks nodig hebben’. Het kost allemaal geld. Geen luxe, dat hebben we niet nodig, wij kunnen prima zonder. Mijn moeder winkelt altijd mee in een stemmetje vanaf mijn schouder. Ik hoor het haar steeds zeggen.

Situaties waar we niet alles over weten, vullen we gewoon zelf in. Met onze eigen gedachten, onze meningen en overtuigingen. Bij gebrek aan gegevens gaan we altijd ons eigen verhaal verzinnen.

Bijvoorbeeld het verhaal dat niemand ons zal horen en niemand ons zal zien. Patronen die soms generaties lang doorgaan en niet doorbroken worden. Met als gevolg dat we merken in onszelf dat er meer talent in zit maar het komt er niet uit.
Kortom het ‘stroomt’ niet in onszelf.

Stromen en groeien

Wanneer mensen de keus maken om de hardnekkige patronen in hun leven te doorbreken, zie ik dat ze weer stromen. En groeien. Zo komen we dichter bij onze ware zelf. We groeien in vaardigheden omdat ze de cursus gaan volgen die ze al zo lang willen volgen. Een groei in mindset omdat ze goede boeken gaan lezen. Door vrijuit te gaan spreken worden ze beter gehoord en gezien.

Ik geloof dat ieder mens met zijn of haar werkelijke verhaal anderen kan inspireren. Dr. Carol Dweck schrijft in haar boek ‘Mindset, de weg naar een succesvol leven’ vele voorbeelden van een statische, vastzittende mindset en hoe je een groeimindset ontwikkeld waardoor je alles kunt bereiken wat je wilt bereiken.

Hoe zet ik mijn tollende hoofd stil?

Herken je dit? Zo’n tollend, piekerend hoofd wat maar door blijft gaan. Ook als jij allang besloten hebt dat het klaar is, gaat je hoofd nog door. Altijd maar denken. Denken in cirkels, je komt steeds weer op hetzelfde punt uit. Mensen die in hun hoofd blijven rond tollen, doen dit ook in hun leven. Het leven tolt dan ook rond of komt zelfs tot stilstand. Maar komt niet verder.

Dit is voor hoogsensitieve mensen (HSP) zo wie zo het geval. Situaties die door lijken te gaan ook als je zelf uit de situatie bent. Beleven en herbeleven. HSP weten wat ik bedoel.

Overprikkeling

Veel mensen herkennen dat ze meer reageren op de prikkels om hen heen. Ze horen alles, zien alles, ruiken steeds weer iets, ervaren verandering en sfeer. Bij veel mensen komen prikkels dieper binnen en ze hebben langer nodig om te verwerken. Hoe is dit voor jou? Herken je dit? Grote kans dat je hoogsensitief bent.

In haar boek ‘hoogsensitiviteit professioneel gezien’ schrijft Annek Tol dat mensen die hoogsensitief zijn (HSP, high sensitive persons) de situaties waar ze in terecht komen langer door beleven. Ook als ze uit deze situatie zijn, gaat de beleving vaak nog door.

Ik ben zeker een HSP. Dat situaties bij mij doorgaan, ook als de situatie als over is, herken ik. Casussen waarmee ik te maken heb in mijn werk als kinderverpleegkundige sluit ik niet altijd goed af. Gesprekken met artsen of ouders kunnen in mijn hoofd nog lang doorgaan en herbeleefd worden. Onenigheid met de buren. Een opmerking van mijn moeder.

En daar gaat mijn hoofd tollen. Welke voorbeelden heb jij?

Een tollend hoofd zet je leven stil

Ja precies. Als we deze rondjes blijven rennen in ons hoofd komen we niet verder. HSP begrijpt hoe moeilijk het is om zomaar ‘even’ uit je zo’n cirkel van gedachten te stappen. Ik heb het ook moeten leren.

Waarom zetten we onszelf dan vaak stil? Geen energie is de meest gehoorde reden. Het heeft toch geen zin, niemand luistert. Ik kan geen verschil maken. Allemaal gedachten waarnaar we ons leven inrichten.

In dit blog neem ik je mee naar een paar simpele tips om snel je hoofd weer ‘vooruit’ te krijgen.

Teveel gepieker

Teveel gepieker maakt je ziek. Zo is dat. Je krijgt stress. Lichamelijke klachten. Waar je over piekert. Niemand vindt iets aanwijsbaars. Dus je stelt je aan? We vertellen onszelf verhalen. Over hoe wij denken dat anderen naar ons kijken. Over hoe we denken dat de verwachtingen van anderen naar ons zijn.
We vertellen onszelf verhalen die al generaties lang in de familie vertelt worden. Typische eigenschappen, dus daar zal jij dan ook wel aan voldoen. Opleidingsniveau wat wel of niet behaald wordt.

Tip 1 Inzicht

Allerlei gedachten die we onszelf vertellen zetten ons vast. Daardoor leven we niet het leven dat we wensen. En kijken we naar de mensen die dat wel doen en denken ‘maar hoe dan?’
Nu weet je het dus. Het begint met andere gedachten.

Schrijf eens op welke terugkerende gedachten hou ‘in de greep houden’? Negatieve, niet helpende gedachten die keer op keer je stilzetten.
En wees eerlijk tegen jezelf. Inzicht en herkenning van deze gedachten is al stap 1 om ze te kunnen omzetten.

Tip 2 Stop zetten van je hoofd

Ooit de film ‘Titanic’ gezien? Iedereen kent het verhaal van de Titanic vast wel.
Op het moment dat de ijsberg recht voor het schip gezien wordt, moeten de motoren heel snel omgezet worden van volle kracht vooruit naar achteruit en van koers veranderen. Ze zijn te laat, we weten hoe het afloopt. Maar de scene waarin de motoren en het schip dus, omgezet worden, zo zie ik dat in mijn hoofd ook.

Je kunt het vergelijken met ‘aan de handrem trekken’, stoppen, overzien en van koers veranderen.
En dat is nodig. Aan de handrem trekken. Bewust stil staan bij de gedachten die je opmerkt, stopzetten als je ziet dat deze gedachten je ‘ziek’ maakt en van koers veranderen.

Ik hoor je denken, ‘lekker makkelijk gezegd, bij mij werkt dat niet zo simpel hoor’. Dat weet ik. Bij mij ook niet. Totdat ik door had dat het dus wel zo simpel is.

Tip 3 Master over je gedachten

We hebben niet altijd invloed over de situaties waar we in terecht komen.
We hebben wel een keuze in hoe we met deze situaties omgaan.

Wanneer je meester bent over je gedachten ben je meester over de situaties waar je in terecht komt. Het boek ‘Master your mindset’ van Michael Pilarczyk legt dit perfect uit. Hoe wordt je meester over je gedachten.
Allereerst bij het herkennen van de gedachten die je helpen verder te komen. Gedachten dat je dingen goed doet. Dat je ertoe doet. Dat je je gewaardeerd voelt. Maar nog belangrijker is te onderkennen welke gedachten je hebt die je juist laten rondtollen. Die gedachten die je naar beneden trekken. Dingen waarvan je vindt dat je ze niet kunt. Dat geld voor jou onbelangrijk is. Dat er toch niet naar je geluisterd wordt. De patronen in je leven die je niet helpen en toch steeds weer terug komen.
Ik vond het niet leuk dat ik mijn eigen gedachten over mijn vermeende gebreken in kaart ging brengen. Het confronteert. Het laat het schild van (onhandige) gedachten zien waarachter je je verschuild (bv. geld is voor mij niet belangrijk). Dit schild zorgt dat je niet je ware zelf laat zien.

Tip 4 Je veilig voelen bij je eigen, nieuwe gedachten.

Als je in staat bent te herkennen welke gedachten je helpen en welke niet, kun je jezelf gaan oefenen om bij gedachten die je niet helpen tegen jezelf te zeggen ‘dit is maar een gedachte. Meer is het niet. De gedachte mag weer voorbij gaan’ en neem er afscheid van. Zelf maak ik een handbeweging bij mijn hoofd die de gedachte pakt, uit mijn hoofd trekt en daarna de andere kant op weer loslaat. Binnen enkele seconden in deze ‘vuile’ gedachte weg.

Welke nieuwe gedachten wil jij in je hoofd horen?

Ik kan het wel
Ik ben goed genoeg zoals ik ben
Ik mag loslaten
Ik stop vandaag met roken/ drinken/ snoepen en ga meer fruit en groente eten
Ik mag mijn talenten inzetten
Ik mag het roer omgooien en doen waar ik goed in ben en waar ik blij van word
Ik mag veel geld verdienen want ik werk hard
Het is oké voor mij om weer een nieuwe opleiding te gaan doen
Ik ga starten, ook als ik nog niet helemaal klaar ben (je bent nooit helemaal klaar namelijk)

Welke gedachten wil jij graag hebben? Deel ze. Wanneer je ze opschrijft, vertelt, deelt blijven ze beter hangen.

In het begin kan een nieuwe gedachte onveilig voelen. Het vergt herhaling en soms oefening. Je omgeving kan afwijzend reageren op je nieuwe gedachten, zeker als je er naar gaat leven. Waarom moet jij nou veel geld verdienen? Je hebt alles toch al? Je hoort het, maar laat deze gedachte voorbij gaan. Leg rustig uit dat jij dit graag wilt. Omdat je met meer geld anderen kunt helpen/ andere investeringen kunt gaan doen/ reizen/ gewoon je dromen kunt waarmaken.

Tip 5 Blijf bij je eigen gedachten

Heb je mooie plannen en wil je graag groeien? Dan is meester over je mindset worden een must.
Beheers je gedachten. Kies welke gedachten je helpen en welke niet. Herken negatieve gedachten en laat ze weer gaan.

Blijf de helpende, positieve gedachten herhalen in je hoofd, in je gedrag en in de woorden die je spreekt.

Tip 6 Uit je hoofd in je lijf

Klanten zitten bij lekker in een stoel en verzuchten “maar hoe zet ik mijn gepieker stil”. “Ik wil zo graag rust in het hoofd”. Door je bewust te zijn dat er ook een heel mooi lichaam onder dat hoofd meeloopt.
Alles speelt zich in ons hoofd af, dat we vergeten dat er meer van ons is.

Zoek voor jezelf een manier om weer te voelen dat je een lijf hebt. Door wandelen, fietsen, sporten, yoga geeft bewustwording dat je een eenheid bent. En je gedachten komen tot rust wanneer je beweegt.

Door bijvoorbeeld meditatie of yoga te beoefenen stuur je ook met je ademhaling letterlijk de lucht door je hele lijf. Met goede ademhalingsoefeningen ben je in staat om negatieve emoties, gedachten en spanning uit je lichaam weg te ademen.

Als bij mij de spanning oploopt ga ik zitten of liggen. En concentreer me op mijn ademhaling. Een paar keer diep inademen en ook weer helemaal uitademen. Dan adem ik in en zeg in stilte ‘ontvang energie’ en adem uit in gedachte via mijn navel en zeg ik stilte ‘en laat los’. Zo stuur ik mijn spanning door mijn navel weg.
Dit ontspant en maakt ruimte voor heldere gedachten die ik nodig heb. Oplossingen voor een probleem. Zelf compassie. Of gewoon de rust in je lijf voelen.

Ook de app Meditation Moments is een aanrader.

Ik heb mijn notitieboek bij de hand liggen. Vaak komen de meest heldere ideeën op die ik gelijk wil opschrijven. Hier krijg ik energie van en weet hoe ik verder kan komen. Het gaat weer stromen in mijzelf. En daarmee kan ik groeien. In mindset, is vaardigheden, in een beter mens worden.

En voor jou?

Ik ben benieuwd naar jouw ideeën hier over. Wil je ze delen?
Of stuur een bericht als je hier verder over wilt doorpraten. Gedachten, wensen en plannen die gedeeld worden hebben meer kans om of los gelaten te worden wanneer ze je niet dienen of juist uit te komen als ze je wel dienen.

Op zoek naar meer tips? In mijn E-book ‘HSP in de jungle’ lees je meer.

Klik hier en ga direct aan de slag.

Meer interessante artikelen lezen?

Tips om vastzittende patronen aan te pakken. 

In 4 stappen naar de mindset van een super hero. 

HSP, balans en persoonlijke groei.

Mindset transformatie met PSYCH-K®

Verlang je naar rust in het hoofd? Je kunt altijd bellen voor een gratis en vrijblijvend gesprek om te kijken of ik je verder op weg kan helpen. Ik ben wel eerlijk. Soms zijn er mensen aan wie ik vertel dat ik ze helaas niet kan helpen. Dat gebeurt als ik de indruk krijg dat ze geen echte verandering willen inzetten. Verandering kost tijd, geduld en discipline. Ik help je met de grote stap om de belemmerende gedachten en overtuigingen die in de weg zitten om je wenselijke leven in te zetten, daadwerkelijk om te zetten in een mindset waarbij jouw wenselijke leven ook echt binnen handbereik komt. Daar heb je lef voor nodig.

/0 Reacties/door
, , , , , ,

Staan we wel op onze eigen plek?

Een vraag die we onszelf bijna nooit stellen is: Sta ik wel op mijn eigen plek in mijn leven?
Ik hoor je denken. “Hoe bedoel je? Ik sta hier toch? Natuurlijk sta ik dan op mijn eigen plek, en dit is mijn leven.”
Waarheid als een koe. Hoe komt het dat zoveel mensen herkennen dat ze verschillende rollen aannemen in hun leven? Dat ze emotioneel worden als we het hebben over ‘niet op je eigen plek staan’? Wanneer mensen (h)erkennen hoeveel energie dit kost, raken ze ervan overtuigd dat het zinvol is om je eigen plek te vinden en deze met overtuiging in te mogen nemen.

Wat is je eigen plek?Eigen plek Gerdien Keizer Alleengeboren Tweelingen

In mijn ogen is je eigen plek die plek die je met overtuiging inneemt in je leven. De plek waar je je thuis voelt bij jezelf. Een eigen zelf die in elke situatie dezelfde energie opneemt en uitstraalt.
Ik herkende zelf dat ik als ‘twee mensen in twee levens’ was. Alsof ik niet overal dezelfde ik was. Ik was thuis heel anders dan op school. Of later op het werk. En weer anders dan wanneer ik training gaf bij Synchroonzwemmen.
Als een kameleon paste ik me snel aan, aan mijn omgeving. Ik heb dat ervaren alsof ik een andere ‘ik’ aannam.

Het resultaat was dat ik me altijd erg alleen voelde, ook al was ik in gezelschap. En ik heb me altijd anders dan anderen gevoeld. Al vanaf de kleuterschool had ik het gevoel ‘anders’ te zijn. Ik heb het nog steeds. Ik voel me niet beter of slechter dan anderen. Gewoon ‘anders’.

Sinds ik beter op mijn eigen plek sta, merk ik dat mijn intuïtie en ‘gezond verstand’ beter is gaan ontwikkelen. En dat ik deze beter hoor, er naar luister.
Op mijn eigen plek gaan staan resulteerde onmiddellijk dat ik beter gehoord en gezien werd. Ik resoneerde anders met mijn omgeving en gaf andere onderbewuste signalen af. Waardoor de mensen om mij heen op een andere, meer open, manier op mij gingen reageren.

Dit effect wordt ook onderschreven in het boek ‘de Fontein’ van Els van Steijn.

De oorzaak?

De oorzaak dat we niet op onze eigen plek staan kunnen meerdere zijn. De tijd dat we in de baarmoeder van onze moeder doorbrengen en in de eerste jaren na onze geboorte hebben veel effect op de eigen ‘plaatsbepaling’. Het maakt uit hoe je het leven gestart bent. Is dat in vrede en liefde of in angst en onzekerheid geweest? Bij eigen ouders of bij pleeg- of adoptief ouders?
Elke fijne gebeurtenis heeft effect, maar ook elk trauma wat we meemaken.

Het verschuiven van jezelf naar een andere plek is meestal het gevolg van trauma. Of het trauma van een naaste waardoor we een soort ‘valse’ verantwoordelijkheid op ons nemen voor het welzijn van die ander. Vaak een verantwoordelijkheid die we op deze jonge leeftijd niet kunnen dragen.
Ik ga in deze blog in op de oorzaak die voor mij de puzzelstukken in elkaar deed leggen en waardoor ik met overtuiging op mijn eigen plek kon gaan staan.

Alleengeboren Drieling.

Nadat ik erachter kwam dat ik ooit als drieling dit leven begonnen ben, was ik verbaasd. Ik ben me hierin gaan verdiepen en alle puzzelstukken van mijn leven vielen in elkaar. Ik begreep nu waarom ik me anders dan anderen voelde en waarom ik in verschillende situaties me anders voordeed dan wie ik me werkelijk voelde.

Het fenomeen ‘Alleengeboren Tweeling of -Meerling’ is wat we zien wanneer iemand als meerling het leven begint, maar als éénling geboren wordt. Soms weten we dit doordat er een tweelingbroer of -zus is overleden rondom de geboorte. Of omdat je moeder dacht een miskraam te hebben gehad maar ze bleek toch nog zwanger en zo zijn er meer aanwijzingen.
Maar meestal weten we het niet (zeker).
Uit echo onderzoek is gebleken dat zeker dat 10% van de zwangerschappen als twee- of meerling begint (er worden zelfs veel hogere cijfers genoemd tot wel 40%, maar dit is niet in een officiële onderzoek setting geweest).
We weten ook dat er ongeveer 1,5% daadwerkelijk als twee- of meerling geboren wordt.
Zo’n 8,5% van ons als mensheid heeft het overlijden van een broertje of zusje in de baarmoeder meegemaakt.
Mw. Athea Hayton, schrijver van de de boeken over ‘womb twin survivors’, spreker en psychotherapeut, heeft veel onderzoek gedaan naar het psychologische effect op de overlevende wanneer de tweelinghelft is overleden tijdens de zwangerschap, geboorte of kort na de geboorte.

Identificatie met de andere helft.

En hier komen we op de vraag, op welke plek zet je jezelf neer? Wanneer is het jouw plek en wanneer geef je je plek op aan je gemiste tweelinghelft? Wij zijn de overlevers. Maar soms identificeren we ons met de andere, overleden, helft. Althea Hayton spreekt in haar boek over de theorie dat door de mede-twin ‘in leven te houden’, we karaktereigenschappen ontwikkelen die niet bij onszelf horen maar van de mede-twin zijn.
Dit maakt dat je niet je mooiste leven leeft, maar dat het als zwaar en vol blokkades aanvoelt.

Deze week was Cecile bij me. In een prachtige opstelling werd duidelijk dat ze haar tweelingbroer die overleden was in de baarmoeder, op bovenop haar eigen plek zette. En toen zag ze waarom ze ‘geen ruimte’ ervaarde. Waarom ze niet tot haar recht kwam en waarom ze het gevoel had dat niemand haar zag of naar haar luisterde. Ze gebruikte haar overleden tweelingbroer als schild naar de buitenwereld. Het trauma in de baarmoeder zag ze als haar schuld. Zíj had hem ‘weggeduwd’. Ineens werd het haar duidelijk. Hem een eigen plek geven lukte aanvankelijk niet. Dan ‘gooide’ ze hem weg, ze verloochende hem.

Terug naar de eigen plek.

In een mooi proces waarin het schuldgevoel benoemd mocht worden, maar ook het vertrouwen in haar eigen kunnen, mocht haar tweelingbroer een plek krijgen op een stoel aan de tafel. Zelf nam ze de stoel aan het hoofd van de tafel in. Voor haar een ‘leidersstoel’. Iets wat ze nooit van zichzelf gedacht had. Ze voelde meer lucht om haar heen. Ervaarde meer rust. En bovenal vertrouwen.

Resultaat om op je eigen plek te staan.

Op het moment dat je met overtuiging op je eigen plek staat, je eigen aura om je heen ‘bewaakt’, merk je dat er meer rust in je systeem komt. Je verbruikt veel minder energie in gezelschap. Jouw plek is dan duidelijk. En non-verbaal, op onderbewust niveau, resoneer je anders met je omgeving waardoor ze automatisch je zien, je horen en je grenzen respecteren. Dit heb ik zelf ook zo helder gemerkt.

Klinkt goed, en nu?

Het is voor mij heel belangrijk dat mensen hun eigen plek innemen. We hebben behoefte aan mensen die helder zijn in wat ze graag willen en waar hun kwaliteiten liggen. Mensen met energie die andere mensen weer kunnen inspireren. Dit is mijn missie.
Ik hou van helderheid waardoor vrijheid een oplossing vormt.

Ik help mensen deze helderheid te onderzoeken en te vinden. Daardoor zien we de oplossing en wordt vrijheid ervaren.

Wil je hier meer over weten? Vraag een gratis, en vrijblijvend coachgesprek aan in deze link.

Misschien is dit interessant voor je:

/0 Reacties/door
, , ,

De valkuil van perfectionisme. 4 Manieren om hier uit te blijven!

Perfectionisme.

Oei; hoor ik je denken. Dat herken ik wel.

Nou, ik ook.

We zien het als kwaliteit. Mensen denken dat perfectionisme een helpt omdat alles dan keurig afgeleverd wordt. In dit blog gaan we van perfectie naar imperfectie. Met volle overtuiging.

Veel HSP’s (hoog sensitieve personen) zijn perfectionistisch, zo niet allemaal. Het is één van de kenmerken van HSP zijn.

Vorig jaar zomer was ik met mijn gezin op vakantie in de Ardennen. Elke ochtend stond ik heel vroeg op, het was net licht, en ging buiten zitten op het terras. Het was prachtig helder weer elke ochtend. Het huis stond wat hoger op de berg en we keken uit over een dal.

En ‘s morgens als ik daar zat keek ik hoe er 2 of 3 haviken rondcirkelen over het dal. En naast mij in de boom zaten 2 eekhoorntjes.

Heerlijk om te ontspannen. Dit voelde perfect.

Wat ik zo vroeg deed was lezen. Brené Brown ‘De moed van imperfectie’ was een van de boeken die ik gelezen heb in die vakantie.

Dit boek veranderde alles in mijn perfectionisme. De ondertitel is ‘Laat gaan wie je denkt te moeten zijn’. Geweldig, dat was wat ik nodig had. Iemand die me de figuurlijke schop onder de …. geeft en zegt: wees jezelf!

Dit was voor mij het boek dat eindelijk woorden gaf aan wat ik altijd al gevoeld heb, maar geen idee had hoe het te benoemen.

Aan de hand van 10 wegwijzers neemt het boek ons mee naar de weg van perfectionisme, en hoe we denken dat het allemaal moet zijn, naar een bevrijdende wereld waarin we merken dat imperfectie gewoon beter werkt.

En je houdt er een hoop energie aan over.

‘There is a crack in everything.

That is where the light comes in.’

Dit is precies wat het is. De figuurlijke barst of scheur die bij jou hoort, maakt nu dat het licht naar binnen kan.

Er is nog iets essentieels wat je moet weten over perfectionisme. Het heeft een verband met schaamte.

Zoals Brené Brown ook schrijft: ‘waar perfectionisme heerst, ligt schaamte altijd op de loer. Schaamte ligt in wezen aan perfectionisme ten grondslag’… ‘Een van de manieren waarop schaamte ons leven binnensluipt is via perfectionisme’.

Schaamte is een zwaar woord. En ook al denken we dat schaamte iets is wat hoort bij een kind wat iets stouts heeft gedaan, de ‘volwassen’ vorm is perfectionisme. Want wat gebeurt er wanneer ik iets niet perfect regel, of het niet perfect aflever…. Juist….

De niet-zo-perfecte foto.

2 Fabels over perfectionisme.

(Ik citeer omdat dr. Brown dit zo mooi onder woorden gebracht heeft).

– Perfectionisme is niet hetzelfde als je best doen. Het heeft niets te maken met gezonde prestaties en groei. Perfectionisme is de overtuiging dat we, als we perfect leven, er perfect uitzien en alles perfect doen, de pijn van verwijten, afkeuring en schaamte kunnen minimaliseren of voorkomen. Het is een vorm van zelfbescherming – een loodzwaar schild dat we met ons meeslepen vanuit de gedachte dat het ons zal beschermen, terwijl het juist datgene is wat ons ervan    weerhoudt onze vleugels uit te slaan.

– Perfectionisme is geen vorm van zelfverbetering. Waar het bij perfectionisme in wezen om draait, is goedkeuring en geaccepteerd worden. De meeste perfectionisten werden als kind geprezen om hun prestaties en gedrag (cijfers, manieren, gehoorzaamheid, zelfverloochening, uiterlijk, sportprestaties). Ergens hebben ze de volgende gevaarlijke en belemmerende overtuiging opgepikt: ik ben wat ik doe en hoe goed ik het doe. Plezieren/pleasen, Presteren. Perfectioneren.

Gezonde inspanning is op jezelf gericht: hoe kan ik beter worden? Perfectionisme is op de ander gericht: wat zullen ze ervan vinden?

Elke dag merk ik dat ik weer een stukje perfectionisme kan loslaten. En heb ik gemerkt hoe essentieel het is. Om tevreden te kunnen zijn met ‘goed-genoeg’.

 

4 manieren om perfectionisme te overwinnen:

1. Erkennen dat we gevoelig zijn voor menselijke ervaringen als schaamte, afkeuring en verwijten.

2. Je angsten overwinnen. Je imperfectie omarmen betekent perfectionisme loslaten.

3. Compassie met onszelf gaan ontwikkelen.

4. De beloning van moed, compassie en verbondenheid aanvaarden.

Dit blog wordt te lang. In een volgend blog zal ik meer vertellen over de moed van het loslaten.

Wil je meer weten hoe ik je kan helpen met het loslaten van perfectie, en je het rotsvaste vertrouwen kunt krijgen dat je goed bent zoals je bent?

Boek dan nu een 20 min durende coach sessie waarbij we kennis maken met elkaar, we ontdekken of we een match zijn en hoe ik jou kan helpen naar een leven zoals jij zelf wilt dat het eruit ziet. Na die 20 minuten sta jij in de startblokken voor jouw beste leven.

Kun je niet wachten? Hier kun je je 20 minuten gesprek aanvragen.

Hier zijn geen kosten aan verbonden.

/0 Reacties/door